Strzyżyki uczą się będąc już w jajku.

31.10.2014

 

Nauka prenatalna: nie tylko dla ludzi. Naukowcy badający zarodki wspaniałego Chwostka szafiroweg, Malurus cyaneus, odkryli, że te małe śpiewające stworzenia rozróżniają ptaki, będą nadal w jajku. Wyniki badań zostały opublikowane w Proceedings of Royal Society B w tym tygodniu.

Tradycyjnie, zarodki i niedojrzałe osobniki, rozwijając mózg mają ograniczone zdolności uczenia się. Tak już nie jest. Noworodki ludzkie wykazują wiele zachowań, które wskazują prenatalne nauki, a nawet uznanie. Około 32 do 34 tygodni ludzkie płody zaczynają reagować na głos matki. Od tego czasu zaczynają rozróżniać głos męski od głosu ich matek. To się nazywa prenatalna dyskryminacja akustyczna.

W 2012 roku badania prowadzone przez Sonia Kleindorfer z Flinders University wykazały, że Chwostka szafirowa młode skutecznie zabiegają o więcej żywności przez wprowadzanie hasła wokalny, którego nauczyły się od matki będąc nadal w jajku podczas późnego procesu inkubacji. W ten sposób ptasi rodzic wie, że karmi swoje dzieci - a nie swoją pasożytniczą ciążę.

Teraz Sonia Kleindorfer i koledzy chcieli sprawdzić, czy zarodki Strzyżyka mogą rozróżnić różne bodźce akustyczne. Używanie iPoda i głośników yo-yo, grali długie nagrania do 43 jaj w gniazdach znajdujących się w rezerwatach przyrody i parkach ochrony przyrody w Australii Południowej. Jajka w wieku od 9 do 13 dni (typowa inkubacja trwa dwa tygodnie). Były trzy rodzaje nagrań: odgłosy samicy Chwostka szafirowego, rozmowy kontaktowe sąsiedniego Strzyżyka i biały szum (jako kontrola).

W tym czasie, zespół zmierzył odpowiedź embrionalnego tętna za pomocą cyfrowego monitora jaj, który śledzi zmiany w absorpcji światła w skorupce z powodu przepływu krwi. Obniżone tętno jest fizjologicznym korelatem uwagi. One nie są "ruchome, starając się pozostać spokojny, stara się być uprzejmy," mówi Diane Colombelli-Négrel z Flinders University Diane Colombelli-Négrel dla National Geographic.

Zarodki Chwostki szafirowej obniżyły swoje tętno serca w odpowiedzi na transmisje połączeń tego samego gatunku i wzywanie Strzyżyka - ale nie do białego szumu. W okresie późniejszym, ich tętno pozostawało obniżone w odpowiedzi na odgłosy Chwostki, ale już nie na Strzyżyka lub na biały szum. To znak, że one uczą się rozróżniania między połączeniami różnych gatunków.

Ponadto w dalszych badaniach, zarodki obniżyły tętno w odpowiedzi na odgłosy Chwostek szafirowych, których nie słyszały nigdy wcześniej. Odpowiadały natomiast bardziej na wezwania nieznanym sobie ptakom, pokazując tym samym jak potrafią rozpoznawać głos charakterystycznych jednostek.

źródło: IFLScience